ਮਾਨਸਾ, 3 ਜੁਲਾਈ 2022 – ਪੰਜਾਬੀ ਗਾਇਕ ਤੇ ਕਾਂਗਰਸੀ ਆਗੂ ਸਿੱਧੂ ਮੂਸੇਵਾਲਾ ਕਤਲ ਕੇਸ ਦੀ ਜਾਂਚ ਵਿੱਚ ਕਈ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਤੱਥ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਹ ਖੁਲਾਸਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਕਤਲ ਨੂੰ ਅੰਜਾਮ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੋਸ਼ੀ ਮੁੰਦਰਾ (ਗੁਜਰਾਤ) ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ 57 ਥਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਲੁਕੇ ਹੋਏ ਸਨ।
ਮੁੰਦਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ 58ਵਾਂ ਛੁਪਣਗਾਹ ਸੀ – ਜਿੱਥੇ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਮੁਲਜ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕੀਤਾ। ਸ਼ਾਰਪਸ਼ੂਟਰ ਪੁਲਿਸ ਸਮੇਤ ਏਜੰਸੀਆਂ ਨੂੰ ਚਕਮਾ ਦੇਣ ਲਈ ਹਰ ਹੱਥਕੰਡੇ ਅਪਣਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਬੱਸ ਜਾਂ ਕਾਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਸਾਈਕਲ ਅਤੇ ਮੋਟਰ-ਸਾਈਕਲ ‘ਤੇ ਸਫ਼ਰ ਕਰਦੇ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਚਕਮਾ ਦੇ ਸਕਣ।
ਸ਼ਾਰਪਸ਼ੂਟਰ ਫੌਜੀ ਅਤੇ ਕਸ਼ਿਸ਼ ਨੇ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਪੁਲਿਸ ਸਮੇਤ ਏਜੰਸੀਆਂ ਨੂੰ ਚਕਮਾ ਦੇਣ ਲਈ ਜਨਤਕ ਟਰਾਂਸਪੋਰਟ (ਬੱਸ-ਟਰੇਨ) ਜਾਂ ਕਾਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਮੁੰਦਰਾ ਵੱਲ ਵਧਦੇ ਰਹੇ। ਉਹ ਟਰੱਕ, ਸਾਈਕਲ ਅਤੇ ਮੋਟਰ-ਸਾਈਕਲ ਰਾਹੀਂ ਸਫ਼ਰ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਗੁਜਰਾਤ ਵਿੱਚ, ਕੁਝ ਸਥਾਨਾਂ ‘ਤੇ ਬੈਲਗੱਡੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ।
ਪੁਲਿਸ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਵਾਰਦਾਤ ਵਾਲੇ ਥਾਂ ਤੋਂ ਕਰੀਬ 175 ਕਿ.ਮੀ. ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਸੁੰਨਸਾਨ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਝੌਂਪੜੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਨੌਂ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਇਸ ਸੁੰਨਸਾਨ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਡੇਰੇ ਲਾਏ ਹੋਏ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਵੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੁਲਜ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਕੌਣ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਕਤਲ ਨੂੰ ਅੰਜਾਮ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਕ ਘੰਟਾ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਤੇ ਗਏ ਹਥਿਆਰ ਅਤੇ ਗੋਲਾ-ਬਾਰੂਦ ਮੁਲਜ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਸ਼ਾਰਪਸ਼ੂਟਰ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਮੰਨੂ ਅਤੇ ਜਗਰੂਪ ਰੂਪਾ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪੇਂਡੂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਲੁਕਣ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੱਤੀ ਜਦੋਂ ਕਿ ਫੌਜੀ, ਕਸ਼ਿਸ਼, ਅੰਕਿਤ ਸਿਰਸਾ ਅਤੇ ਦੀਪਕ ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਭੱਜ ਗਏ ਅਤੇ ਮੁੰਦਰਾ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ 57 ਟਿਕਾਣੇ ਬਦਲੇ।
ਜ਼ਿਕਰਯੋਗ ਹੈ ਕਿ 19 ਜੂਨ ਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਪੁਲਿਸ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਟੀਮ ਨੇ ਮੁੰਦਰਾ ਦੇ ਬਰੋਈ ਸਥਿਤ ਖਾੜੀ ਮਿੱਠੀ ਰੋਡ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਸਫਲ ਆਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਕਰਕੇ ਲਾਰੈਂਸ ਵਿਸ਼ਨੋਈ ਗੈਂਗ ਦੇ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਸਰਗਨਾ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਸ਼ਿਸ਼ ਉਰਫ਼ ਕੁਲਦੀਪ, ਅਸ਼ੋਕ ਉਰਫ਼ ਇਲਿਆਜ਼ ਉਰਫ਼ ਫ਼ੌਜੀ ਅਤੇ ਕੇਸ਼ਵ ਕੁਮਾਰ ਵਜੋਂ ਹੋਈ ਹੈ। ਇਹ ਮੁਲਜ਼ਮ ਇੱਕ ਹਫ਼ਤਾ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਥੇ ਆਏ ਸਨ ਅਤੇ ਕਿਰਾਏ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਜਾਅਲੀ ਆਧਾਰ ਕਾਰਡ ਰਾਹੀਂ ਮੁੰਦਰਾ ਦੇ ਹੋਟਲ ‘ਚ ਠਹਿਰਿਆ ਸੀ।
ਮੁੰਦਰਾ ਵਿੱਚ ਮੁਲਜ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਫੜਨ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਦਿੱਲੀ ਪੁਲੀਸ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੁਲਜ਼ਮਾਂ ਨੇ ਗੁਜਰਾਤ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਜਾਅਲੀ ਆਧਾਰ ਕਾਰਡਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਜਾਅਲੀ ਆਧਾਰ ਕਾਰਡ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਮੁੰਦਰਾ ਸਮੇਤ ਘੱਟ ਭੀੜ ਵਾਲੇ ਸਸਤੇ ਹੋਟਲਾਂ ਵਿਚ ਠਹਿਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਹ ਦੋ ਰਾਤਾਂ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਠਹਿਰੇ। ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਡਰੋਂ ਉਹ ਲਗਾਤਾਰ ਹੋਟਲ ਅਤੇ ਟਿਕਾਣੇ ਬਦਲ ਰਹੇ ਸੀ। ਕਤਲ ਨੂੰ ਅੰਜਾਮ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਕ ਘੰਟਾ ਪਹਿਲਾਂ ਮੁਲਜ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਹਥਿਆਰ ਅਤੇ ਗੋਲਾ ਬਾਰੂਦ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਪੁਲਿਸ ਏਜੰਸੀਆਂ ਨੂੰ ਚਕਮਾ ਦੇਣ ਲਈ ਮੁਲਜ਼ਮ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਆਵਾਜਾਈ ਦੇ ਸਾਧਨਾਂ ਨੂੰ ਸਗੋਂ ਗੈਟ-ਅੱਪ ਵੀ ਬਦਲਦੇ ਰਹੇ। ਹਰ ਰੋਜ਼ ਨਵਾਂ ਗੈਟ-ਅੱਪ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਵੇਟਰ ਬਣ ਕੇ ਟਰੱਕ ਕਲੀਨਰ ਦਾ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਕਤਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਛੇ ਸ਼ਾਰਪਸ਼ੂਟਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਚਾਰ ਅੰਕਿਤ ਸਿਰਸਾ, ਦੀਪਕ, ਜਗਰੂਪ ਰੂਪਾ ਅਤੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਮੰਨੂ ਅਜੇ ਫਰਾਰ ਹਨ। ਦੀਪਕ ਫੌਜੀ ਤੇ ਕਸ਼ਿਸ਼ ਬੋਲੈਰੋ ਵਿਚ ਸੀ। ਕਤਲੇਆਮ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਉਕਤ ਸ਼ਾਰਪਸ਼ੂਟਰ ਨੇ ਮੂਸੇਵਾਲਾ ਦੀ ਕਾਰ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਤੋਂ ਟੱਕਰ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਰੂਪਾ ਅਤੇ ਮੰਨੂ ਟੋਇਟਾ ਕੋਰੋਲਾ ਕਾਰ ਵਿੱਚ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਹਮਣੇ ਤੋਂ ਫਾਇਰਿੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।
ਹਰ ਸ਼ਾਰਪਸ਼ੂਟਰ ਕੈਨੇਡਾ ਸਥਿਤ ਗੋਲਡੀ ਬਰਾੜ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਉਹ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਅਤੇ ਫ਼ੋਨ ਰਾਹੀਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸ਼ਾਰਪਸ਼ੂਟਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਕਤਲ ਨੂੰ ਅੰਜਾਮ ਦੇਣ ਲਈ ਬੈਕਅੱਪ ਗੱਡੀਆਂ ਤਿਆਰ ਰੱਖੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ।
