ਨਾ ਤਾਂ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਪੋਸਟਮਾਰਟਮ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਮੈਡੀਕਲ, ਪੁਲਿਸ ਕਿਸ ਨੂੰ ਬਚਾ ਰਹੀ ? ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਰਹੇ ਸਵਾਲ, ਪੜ੍ਹੋ ਪੂਰੀ ਖ਼ਬਰ

ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ, 4 ਜਨਵਰੀ 2023 – ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਕਾਂਝਵਾਲਾ ਮਾਮਲੇ ‘ਚ ਅੰਜਲੀ ਦੀ ਮੁੱਢਲੀ ਪੋਸਟਮਾਰਟਮ ਰਿਪੋਰਟ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ ਹੈ, ਜਿਸ ਮੁਤਾਬਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਜਾਂ ਜਿਨਸੀ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਦਾ ਕੋਈ ਸਬੂਤ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਰਿਪੋਰਟ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਪੁਲੀਸ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਅਤੇ ਕਹਾਣੀ ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਘੇਰੇ ਵਿੱਚ ਹੈ।

ਇੱਕ ਸੀਸੀਟੀਵੀ ਫੁਟੇਜ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅੰਜਲੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਦੋਸਤ ਨਿਧੀ ਇੱਕ OYO ਹੋਟਲ ਦੇ ਬਾਹਰ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਦੋਵੇਂ ਕੁੜੀਆਂ ਸਕੂਟੀ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਨੇੜੇ ਹੀ ਤਿੰਨ ਲੜਕੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਅੰਜਲੀ ਨਾਲ ਵੀ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਹ ਸੀਸੀਟੀਵੀ ਫੁਟੇਜ ਹੋਟਲ ਦੇ ਬਾਹਰ ਦੀ ਹੈ। ਅੰਜਲੀ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨਾਲ ਹੋਟਲ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਭੀੜ ਇਕੱਠੀ ਹੋਣ ‘ਤੇ ਦੋਵੇਂ ਸਕੂਟੀ ਛੱਡ ਕੇ ਚਲੇ ਗਏ ਸਨ।

ਇਹ ਹੋਟਲ ਸੈਕਟਰ-23 ਸਥਿਤ ਬੁੱਧ ਵਿਹਾਰ ਵਿੱਚ ਅੰਜਲੀ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਮਹਿਜ਼ 2.5 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਹੈ। ਅੰਜਲੀ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਕੰਮ ਲਈ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਸਵੇਰੇ 4 ਵਜੇ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸੀ। ਸਵੇਰੇ 8 ਵਜੇ ਪੁਲਸ ਨੇ ਮਾਂ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਹਾਦਸੇ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਤਾਂ ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਅੰਜਲੀ 4 ਵਜੇ ਘਰ ਨਹੀਂ ਪਰਤੀ ਤਾਂ ਮਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।

ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਜਾਂਚ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਹੈ ਕਿ ਅੰਜਲੀ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨਾਲ ਨਿਊ ਈਅਰ ਪਾਰਟੀ ਲਈ ਹੋਟਲ ਗਈ ਸੀ। ਹੋਟਲ ਮੈਨੇਜਰ ਨੇ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਹੈ ਕਿ ਲੜਕੀਆਂ ਦੀ ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਝਗੜਾ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਪਸ ਵਿਚ ਲੜਾਈ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਹੋਟਲ ਸਟਾਫ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚਲੇ ਜਾਣ ਲਈ ਕਿਹਾ।

ਇਸ ਵੀਡੀਓ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਵਾਲ ਉੱਠ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਪੁਲਸ ਨੇ ਉਸ ਰਾਤ ਹੋਟਲ ‘ਚ ਮੌਜੂਦ ਅੰਜਲੀ ਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ੀ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਲਈ। ਸੀਸੀਟੀਵੀ ਫੁਟੇਜ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਲੜਕੇ ਵੀ ਅੰਜਲੀ ਦੀ ਸਕੂਟੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਬਾਈਕ ਤੋਂ ਉਤਰੇ।

ਸਵਾਲ ਇਹ ਵੀ ਹੈ ਕਿ ਦੂਜੀ ਲੜਕੀ ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਂ ਨਿਧੀ ਹੈ, ਹਾਦਸੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਿਉਂ ਭੱਜ ਗਈ, ਉਸ ਨੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਈ। ਹਾਦਸੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਲੜਕੀ ਘਰ ਕਿਵੇਂ ਪਹੁੰਚੀ, ਪੁਲਿਸ ਕਰੀਬ 60 ਘੰਟੇ ਤੱਕ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਲੱਭ ਸਕੀ।

ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਨਿਧੀ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਅੰਜਲੀ ਦੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ਰਾਬੀ ਹੋਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਕੀ ਇਹ ਕੇਸ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਹੈ? ਸੀਸੀਟੀਵੀ ‘ਚ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਸਕੂਟੀ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਸੜਕ ‘ਤੇ ਦੋਵਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਲੜਾਈ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।

ਨਿਧੀ ਨੇ ਦੱਸਿਆ- ਟੱਕਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅੰਜਲੀ ਦੀ ਲੱਤ ਜਾਂ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਕਾਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਫਸ ਗਈ, ਉਹ ਕਾਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲ ਸਕੀ। ਕਾਰ ਚਲਾ ਰਹੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਦੋ-ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਕਾਰ ਨੂੰ ਅੱਗੇ-ਪਿੱਛੇ ਧੱਕਿਆ, ਅੰਜਲੀ ਰੌਲਾ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਕੋਈ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣਾਈ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸ਼ਰਾਬ ਵੀ ਪੀਤੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਹ ਕਾਰ ਅੱਗੇ ਲੈ ਗਏ। ਮੈਂ ਡਰ ਗਈ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਦੱਸੀ।

ਨਿਧੀ ਦੇ ਇਸ ਬਿਆਨ ਨਾਲ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਦੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲਾਂ ਵੀ ਵਧਣ ਵਾਲੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਹੈ ਕਿ ਮੁਲਜ਼ਮਾਂ ਨੇ ਅੰਜਲੀ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਜ਼ਿੰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਚਣ ਲਈ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਉਸ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਕੁਚਲਿਆ, ਸਗੋਂ ਉਸ ਨੂੰ 14 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਤੱਕ ਘਸੀਟਿਆ। ਅੰਜਲੀ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਵੀ ਇਹੀ ਬਣ ਗਿਆ।

ਇਸ ਪੂਰੇ ਮਾਮਲੇ ‘ਚ ਦਿੱਲੀ ਪੁਲਿਸ ‘ਤੇ ਕਈ ਵੱਡੇ ਸਵਾਲ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ। ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮੁਲਜ਼ਮ ਨੇ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਕੁਚਲ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਲੜਕੀ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਨੂੰ 14 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਤੱਕ ਕਾਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਘਸੀਟਦੇ ਰਹੇ ਪਰ ਨਾ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਪੁਲਿਸ ਨਾਕੇ ਨੇ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਦਿੱਲੀ ਪੁਲਿਸ ਦੀ ਕਿਸੇ ਗਸ਼ਤੀ ਟੀਮ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ।

ਇਹ ਘਟਨਾ 31 ਦਸੰਬਰ ਅਤੇ 1 ਜਨਵਰੀ ਦੀ ਦਰਮਿਆਨੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਵਾਪਰੀ, ਪੁਲਿਸ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਚੌਕਸ ਸਨ। ਪੁਲਿਸ ਦੁਆਰਾ ਦਰਜ ਕੀਤੀ ਗਈ ਐਫਆਈਆਰ ਨੂੰ ਵੀ ਮਾਮੂਲੀ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਧਾਰਾ 304 (ਦੋਸ਼ੀ ਕਤਲ ਨਹੀਂ ਹੈ), 304-ਏ (ਲਾਪਰਵਾਹੀ ਨਾਲ ਮੌਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਨਾ), 279 (ਕਾਹਲੀ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਣਾ) ਅਤੇ 120-ਬੀ (ਅਪਰਾਧਿਕ ਸਾਜ਼ਿਸ਼) ਵਰਗੀਆਂ ਧਾਰਾਵਾਂ ਹਨ।

ਇਹ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ 14 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਤੱਕ ਤੁਹਾਡੀ ਕਾਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਕੋਈ ਲਾਸ਼ ਖਿਸਕ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਕਾਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਦਾ ਪਤਾ ਨਾ ਲੱਗੇ। ਭਾਵ ਇਹ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਹੈ। ਦੂਸਰਾ, ਜੇਕਰ ਇਹ ਮੰਨ ਲਿਆ ਜਾਵੇ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਸ਼ਰਾਬ ਦੇ ਨਸ਼ੇ ਵਿਚ ਇੰਨਾ ਧੁੱਤ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਮਾਮਲਾ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਹੈ।

ਇਸ ਸਭ ਦੇ ਸਬੂਤ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਜੇਕਰ ਪੁਲਿਸ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ 304ਏ ਤਹਿਤ ਕੇਸ ਦਾਇਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਅਦਾਲਤ ਇਸ ਨੂੰ 304 ਦੇ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰਨ ਦੀ ਤਾਕਤ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਧਾਰਾ ਤਹਿਤ ਦੋਸ਼ੀ ਪਾਏ ਜਾਣ ‘ਤੇ 14 ਸਾਲ ਤੱਕ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਫਿਲਹਾਲ ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੈ ਕਿ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਸਹੀ ਕਾਰਵਾਈ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਪੀਸੀਆਰ ‘ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਕਾਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ, ਜੇਕਰ ਉਹ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾ ਤਾਂ ਇਸ ਹਾਦਸੇ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ।

ਦੋਸ਼ੀ ਲੜਕੀ ਨੂੰ 14 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਤੱਕ ਘਸੀਟਦੇ ਰਹੇ, ਲਗਭਗ 1 ਘੰਟਾ ਲੱਗਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਅਜਿਹੇ ‘ਚ ਜੇਕਰ ਪੁਲਸ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਤੇ ਦਖਲ ਦਿੰਦੀ ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਫਿਲਹਾਲ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਸੀਸੀਟੀਵੀ ਫੁਟੇਜ ਕਢਵਾ ਲਈ ਹੈ। ਉਹ ਲਾਸ਼ ਦਾ ਪੋਸਟਮਾਰਟਮ ਵੀ ਕਰਵਾ ਰਹੇ ਹਨ।

ਐਫਆਈਆਰ ਵਿੱਚ 15 ਘੰਟੇ ਅਤੇ ਪੋਸਟਮਾਰਟਮ ਵਿੱਚ 36 ਘੰਟੇ ਦੀ ਦੇਰੀ ਵੀ ਪੁਲੀਸ ’ਤੇ ਸਵਾਲ ਖੜ੍ਹੇ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇਰੀ ਦਾ ਜਾਂਚ ‘ਤੇ ਮਾੜਾ ਅਸਰ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਪੁਲਿਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੀਡੀਆ ਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਪਤਾ ਸੀ। ਘਟਨਾ ਰਾਤ 2 ਵਜੇ ਦੇ ਕਰੀਬ ਵਾਪਰੀ।

ਲੜਕੀ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਵੇਰੇ 8 ਵਜੇ ਪੁਲਸ ਨੂੰ ਫੋਨ ਆਇਆ, ਪਰ ਦੁਪਹਿਰ 1 ਵਜੇ ਦੇ ਕਰੀਬ ਮੌਤ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਦਿੱਤੀ, ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਘੁੰਮਦੇ ਰਹੇ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦੇਰੀ ਸ਼ੱਕੀ ਹੈ, ਪੁਲਿਸ ‘ਤੇ ਸ਼ੱਕ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।

ਇਹ ਧਾਰਨਾ ਗਲਤ ਹੈ ਕਿ ਪੋਸਟਮਾਰਟਮ ਵਿੱਚ ਜਿਨਸੀ ਹਮਲੇ ਦੀ ਜਾਂਚ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ। ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੜਕੀ ਦੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਲੜਕਿਆਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਸਨ ਜਾਂ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਕੋਈ ਝਗੜਾ ਇਸ ਬੇਰਹਿਮੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਗਿਆ। ਹੁਣ ਕੇਸ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਜਾਂਚ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਹਮਲਾ ਉਸ ਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਪਰ ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਮਾਮਲੇ ‘ਚ ਐੱਫਐੱਸਐੱਲ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਦਾ ਅਜੇ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਹੈ, ਉਸ ਤੋਂ ਵੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੋਰ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ।

ਕਾਂਝਵਾਲਾ ਹਿੱਟ ਐਂਡ ਰਨ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਅੰਜਲੀ ਦੀ ਸਿਰ-ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਗੰਭੀਰ ਸੱਟਾਂ ਲੱਗਣ ਕਾਰਨ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਅੰਜਲੀ ਦੀ ਸਹੇਲੀ ਨਿਧੀ ਨੇ ਪੁਲਸ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਆਪਣੇ ਬਿਆਨ ‘ਚ ਹਾਦਸੇ ਦਾ ਕਾਰਨ ਕਾਰ ਸਵਾਰਾਂ ਦੀ ਗਲਤੀ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਅੰਜਲੀ ਸ਼ਰਾਬੀ ਸੀ।

ਨਿਧੀ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਅੰਜਲੀ ਕਾਫੀ ਨਸ਼ੇ ਦੀ ਹਾਲਤ ‘ਚ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਸਕੂਟੀ ਚਲਾਉਣ ਦਿਓ ਪਰ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸਕੂਟੀ ਨਾ ਚਲਾਉਣ ਦਿੱਤੀ। ਕਾਰ ਦੀ ਟੱਕਰ ਹੋ ਗਈ, ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਇਕ ਪਾਸੇ ਡਿੱਗ ਗਈ ਅਤੇ ਉਹ ਕਾਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਆ ਗਈ। ਉਹ ਕਾਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਈ ਅਤੇ ਕਾਰ ਉਸ ਨੂੰ ਘਸੀਟ ਕੇ ਲੈ ਗਈ। ਮੈਂ ਡਰੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉੱਥੋਂ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ।